Από τότε που ξεκίνησα να τρέχω πριν από μερικά χρόνια, ήθελα να λάβω μέρος στον Μαραθώνιο Λεμεσού και τελικά μου δόθηκε η ευκαιρία να τρέξω το 2019. εδώ είναι η ιστορία μου!
Μεγάλωσα στην όμορφη Λεμεσό αλλά άφησα την πόλη και το νησί, για να σπουδάσω πανεπιστήμιο στο Λονδίνο. Ενώ έλειπα για να σπουδάσω, έχασα εντελώς την όρασή μου σε διάστημα μερικών ετών, και τώρα είμαι τυφλός.
Χρειάστηκε να μάθω νέους τρόπους για να κάνω πολλά από τα πράγματα που μπορούσα να κάνω εύκολα πριν, αλλά είχα επίσης την ευκαιρία να μάθω νέες δεξιότητες και να ξεκινήσω νέα χόμπι και ένα από αυτά, που γίνεται όλο και πιο σημαντικό για μένα, τρέχει.
Τρέχω με έναν οδηγό με όραση χρησιμοποιώντας μια πρόσδεση, ένα σχοινί μικρού μήκους, που κρατάμε και οι δύο ενώ τρέχουμε δίπλα-δίπλα προσπαθώντας να διατηρήσουμε τις κινήσεις μας συγχρονισμένες μεταξύ τους. Ο οδηγός μου θα μου δώσει επίσης λεκτικές ενδείξεις και περιγραφές σχετικά με τη διαδρομή που διανύουμε.
54728865_10157612869653115_1339822276417159168_o.jpg
Είχα σχεδιάσει να τρέξω τον Μαραθώνιο Λεμεσού με τον οδηγό μου την Caz, αλλά δυστυχώς πριν από τη διοργάνωση εμφάνισε ένα κάταγμα λόγω πίεσης κατά τη διάρκεια της προπόνησης που σήμαινε ότι θα ήταν πολύ επικίνδυνο για εκείνη να τρέξει ολόκληρα τα 42,2 χιλιόμετρα μαζί μου. Καταλήξαμε σε ένα σχέδιο όπου ο Caz θα μπορούσε ενδεχομένως να τρέξει τον μισό μαραθώνιο μαζί μου, αλλά αυτό θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να βρούμε κάποιον άλλο πρόθυμο να με καθοδηγήσει για το άλλο μισό.
Σε αυτό το σημείο, δεν ήμουν σίγουρος ότι θα μπορούσα ακόμα να συμμετάσχω, γι' αυτό επικοινώνησα με τον Κωνσταντίνο, ο οποίος είναι μέλος του πληρώματος του Μαραθωνίου Λεμεσού για να ρωτήσω εάν θα μπορούσαν να με βοηθήσουν να βρω έναν οδηγό για το πρώτο μισό. Το πλήρωμα του Μαραθωνίου Λεμεσού ήταν πραγματικά υποστηρικτικό και μου πρότεινε να κάνω μια ανάρτηση στην ομάδα τους στο Facebook ρωτώντας αν κάποιος που έχει εγγραφεί για την εκδήλωση θα ήταν πρόθυμος να τρέξει μαζί μου. Ήμουν πραγματικά έκπληκτος και πολύ ευγνώμων που όχι ένας αλλά δύο σπουδαίοι τύποι, ο Σάββας και ο Κλαούντιο, επέστρεψαν κοντά μου και οργανώθηκα να τρέξω με τον Κλαούντιο.
Ο Claudio πετούσε από το σπίτι του στη Ρουμανία, ενώ ο Caz και εγώ πετάγαμε από το Ηνωμένο Βασίλειο. Φτάσαμε στο νησί, αργά το βράδυ της Παρασκευής του Σαββατοκύριακου του μαραθωνίου, πράγμα που σήμαινε ότι είχα μόνο μία μέρα για να συναντήσω τον Claudio και να κάνω ένα πολύ σύντομο τρέξιμο 2 χιλιομέτρων μαζί του. Ήταν τόσο ωραίος, φιλικός τύπος που ένιωσα αμέσως χαλαρός και άνετος μαζί του και ενθουσιάστηκα που θα μπορούσα να ολοκληρώσω τον Μαραθώνιο Λεμεσού με αυτόν και τον Caz ως ομάδα οδηγό μου!
109686784_282614019487234_2238961203471451475_n.jpg
Ξημέρωσε η μέρα του Μαραθωνίου και ήταν μια όμορφη ηλιόλουστη κυπριακή μέρα. Ήταν τόσο ωραίο που δεν χρειάστηκε να φοράς ζεστά στρώματα και να ανησυχείς για το ρίγος στην αρχή, ειδικά μετά τους κρύους και υγρούς μήνες προπόνησης στο Ηνωμένο Βασίλειο!
Όταν μεγάλωνα στην Κύπρο, ήμουν ακόμη με όραση και συνεχίζω να έχω οπτικές αναμνήσεις από τους δρόμους και τις ακτές. Ήταν καταπληκτικό να τρέχω τη διαδρομή του Μαραθωνίου Λεμεσού στους ίδιους δρόμους, οπτικοποιώντας πού βρισκόμουν στην πορεία, ενώ στρώνω αυτές τις αναμνήσεις με πολλούς διαφορετικούς ήχους και αρώματα της μεγάλης ημέρας. Οι θεατές κατά μήκος της διαδρομής ήταν ένα τεράστιο μέρος του soundtrack του μαραθωνίου για μένα και σίγουρα βοήθησαν να ωθήσω εμένα και τους οδηγούς μου, Claudio και Caz, να φτάσουμε στον τερματισμό!
Ο Μαραθώνιος Λεμεσού είναι ένα κρυμμένο στολίδι και σίγουρα θα τον συνιστούσα σε όλους καθώς είναι εξαιρετικά οργανωμένος και η ίδια η Λεμεσός είναι μια όμορφη πόλη. Σίγουρα θα το ξανατρέξω!
55719457_10157612868608115_4950464307067355136_o.jpg